Ο καιρός γαρ εγγύς: αν κάποιος κάνει ένα έγκλημα και αφήσει έστω και μια τρίχα του στον τόπο του εγκλήματος, τότε θα είναι σαν να έχει αφήσει πίσω για τους αστυνομικούς μια... φωτογραφία του!
Και αυτό γιατί μια νέα τεχνολογία Αμερικανών και Βέλγων επιστημόνων υπόσχεται να μπορεί να αναδημιουργεί τρισδιάστατα σε ηλεκτρονικό υπολογιστή το πρόσωπο ενός καταζητούμενου εγκληματία μόνον και μόνον από ελάχιστα ίχνη του γενετικού υλικού (DNA) που έχει αφήσει πίσω του.
Αν και η τεχνική είναι ακόμη στο αρχικό στάδιο, φτιάχνοντας πορτρέτα μέσες - άκρες, χωρίς μεγάλη ακρίβεια, θα μπορούσε μελλοντικά, όταν βελτιωθεί περαιτέρω, να προσφέρει σημαντική βοήθεια στην αστυνομία και σε άλλες υπηρεσίες - ενώ θα μπορούσε πιθανώς να χρησιμοποιηθεί για να αναδημιουργήσει και τα χαμένα πορτρέτα των μακρινών προγόνων κάποιου.
Η μέθοδος βασίζεται στον εντοπισμό γονιδίων που επηρεάζουν τον σχηματισμό των χαρακτηριστικών του προσώπου στους ανθρώπους.
Οι ερευνητές, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό γενετικής "PLoS Genetics", κατάφεραν να συσχετίσουν συγκεκριμένους δείκτες του DNA με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά του προσώπου. Έτσι, με τη βοήθεια εξελιγμένων στατιστικών τεχνικών, ξεκίνησαν να δημιουργούν μια βάση δεδομένων στην οποία ανατρέχει το λογισμικό του υπολογιστή και -ανάλογα με το περιεχόμενο της γενετικής ανάλυσης- σχεδιάζει μόνο του το πιθανό πρόσωπο του καταζητούμενου.
Όσο η βάση δεδομένων και οι αλγόριθμοι του προγράμματος θα εμπλουτίζονται, τόσο η νέα τεχνολογία θα δημιουργεί τρισδιάστατα πορτρέτα με μεγαλύτερη ακρίβεια από αυτά που δημιουργούν οι... καλλιτέχνες των αστυνομικών Αρχών βασιζόμενοι στις (συχνά παραπλανητικές) αναμνήσεις αυτοπτών μαρτύρων.
Προς το παρόν οι Αρχές χρησιμοποιούν το DNA για να ταυτοποιήσουν κάποιον ύποπτο, εφ’ όσον όμως διαθέτουν εκ των προτέρων στα αρχεία τους δείγμα του γενετικού υλικού του, για να συγκριθεί με αυτό που βρέθηκε στον τόπο του εγκλήματος.
Όπως πάντως επισημαίνουν άλλοι πιο επιφυλακτικοί επιστήμονες, η ανακατασκευή του ανθρωπίνου προσώπου είναι πολύ πιο δύσκολη υπόθεση από ό,τι φαίνεται εκ πρώτης όψεως, επειδή δεν υπάρχουν μεμονωμένα γονίδια που να καθορίζουν π.χ. αν η μύτη κάποιου θα είναι μεγάλη ή μικρή. Στους -ούτως ή άλλως πολύπλοκους- γενετικούς παράγοντες έρχεται να προστεθεί η ακόμα πιο περίπλοκη επίδραση του περιβάλλοντος, όπως το διαφορετικό κλίμα, που επίσης επηρεάζει το σχήμα του προσώπου.
Πηγή: news.gr
